พระสมเด็จ วัดระฆังฯ พิมพ์ใหญ่

พระสมเด็จของสมเด็จโต

สมเด็จโตเกิดวันที่ ๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๓๓๑    บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุได้ ๑๒ ปี  ในปี พ.ศ. ๒๓๔๓   อุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่ออายุได้ ๒๐ ปี  ในปี พ.ศ. ๒๓๕๑    มรณภาพเมื่อวันที่ ๒๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๑๕

เริ่มสร้างพระครั้งแรก  ประมาณปี พ.ศ. ๒๓๕๕   ขณะเป็นพระลูกวัด อายุ ๒๔ ปี    จากนั้นก็ได้สร้างพระสมเด็จเรื่อยมา   โดยจัดเป็นกลุ่มพระสมเด็จยุคแรกที่ค่อยๆพัฒนาพิมพ์ทรงให้มีความงดงามสมส่วนมากขึ้นเรื่อยๆจนถึงประมาณ พ.ศ. ๒๔๐๐  ในช่วงระหว่างรอยต่อประมาณปีพ.ศ. ๒๔๐๐ ถึง พ.ศ. ๒๔๐๗ ถือว่าเป็นยุคกลางของการสร้างพระสมเด็จวัดระฆัง โดยรูปทรงของพระสมเด็จมีความงดงามลงตัวมากขึ้น มิติของพิมพ์ทรงจะมีความนูนสูงและต่ำมากขึ้น พัฒนาการของการสร้างพระสมเด็จเริ่มเข้าสู่ยุคปลายของการสร้างพระสมเด็จตั้งแต่ปีพ.ศ. ๒๔๐๘ เป็นต้นมา ซึ่งจัดได้ว่าเป็นยุคที่พระสมเด็จมีความงดงามที่สุด 

การสร้างพระสมเด็จจำนวนมากเริ่มต้นในปี พ.ศ. ๒๔๐๑ เพื่อบรรจุในพระธาตุพนมจำลองที่วังหน้า  โดยนำพระสมเด็จพิมพ์ทรงเก่าในยุคแรกมารวมไว้ด้วย   ส่วนพระสมเด็จที่สร้างขึ้นใหม่จะเคลือบรักแดง รักดำทั้งองค์ หรือเฉพาะที่ด้านหน้าและปิดทองคำเปลว